IPMA-NL Nieuwsbrief December 2020

Het thema van deze maand is ‘briljante mislukkingen’. Zoals ik in een eerder voorwoord al eens schreef, geloof ik sterk in leren in de praktijk. Leren door te doen. Door te vallen en weer op te staan. En vervolgens, dat wat je geleerd hebt, weer mee te nemen naar een volgende ervaring. Dat is in mijn ogen de definitie van een briljante mislukking. Niets groots, niets meeslepends, maar wel impactvol en louterend.

In mijn wereld bestaan er dan ook twee soorten mislukkingen. Je hebt briljante mislukkingen: die dingen die misgaan waar je iets van leert of waarmee je een doorbraak forceert. Voorwaarde voor een briljante mislukking is naar mijn mening wel, dat je volgens de regels van de kunst gehandeld hebt. Daarbij hoop je natuurlijk dat de gevolgen van dat wat er misgaat, te overzien zijn en dat het leerrendement groot is. Toch kunnen ook bij een kostbaarder blunder de ‘lessons learned’ een pleister op de wond zijn.

Daartegenover staan domme mislukkingen. Dat zijn zaken die mislopen, omdat je te bang bent om je eigen handelen ter discussie te stellen. Je hebt jezelf niet goed voorbereid op de uitdaging waar je voor staat. Of je maakt geen gebruik van bewezen instrumentarium en aanpakken. Toch zitten juist ook in domme mislukkingen ruime mogelijkheden om lering te trekken, vooral voor diegenen die de moed hebben om in de spiegel te kijken.

Tijdens zowel het event, in deze nieuwsbrief, alsook in onze berichtgeving op onder andere LinkedIn, hebben we vooral aandacht besteed aan die eerste categorie, de briljante mislukkingen. En dat is terecht. Ook ik ben van mening dat een positieve kijk op de dingen die niet gelukt zijn, kan bijdragen aan leren en verbeteren. Dit vraagt echter ook iets van onszelf, namelijk dat we bereid zijn over onze schaduw heen te stappen als het gaat over ons eigen handelen en het werk dat we doen.

Daarnaast is het ook belangrijk dat we gebruikmaken van de leerervaring van anderen, zeker op die gebieden waarvan vaststaat dat ze werken. Het is in mijn ogen niet erg effectief als we steeds weer zelf het wiel opnieuw proberen uit te vinden en daarbij de leerervaringen van anderen niet meenemen.

Beeld je in: je ligt voor een routinematige ingreep op de operatietafel.
In plaats van een standaard protocol als uitgangspunt te nemen, bedenken chirurg en team tijdens de operatie hoe ze dit gaan aanpakken.

Daar zou ik mij zeer ongemakkelijk over voelen. Of, zoals Confucius al schreef, “Succes is afhankelijk van een nauwkeurige voorbereiding en zonder die voorbereiding is falen onvermijdelijk”. Een goede voorbereiding, en het gebruiken van bewezen methodes en oplossingen, geeft je de tijd om adequaat in te spelen op onverwachte zaken.

En jij? Ga je voor een briljante mislukking of domme mislukking? De keuze is aan jou.

Marcel Vilain, voorzitter IPMA-NL